بازدید امروز :154
بازدید دیروز :36
کل بازدید :307935
تعداد کل یاداشته ها : 468
03/12/14
4:1 ع
از جمله اموری که لازم هست دعا کننده به آن توجه کند مسئله ضرورت شناسی در دعا است . داعی بداند که در بین این همه نیازهای مختلف مادی و معنوی چه نیازی برای او ضرورت دارد و حیاتیست و بالتبع متناسب با آن حاجت ، چه دعایی برای او ضرورت دارد ، اولویت دارد . تا آنها را از خدای منان مسئلت نماید .
در بحث ضرورتها باید به ضرورتهای فردی و خانوادگی و اجتماعی و حتی بین المللی توجه نمود ، از باب نمونه اگر انسانی بر اثر غفلت و جهالت یا عوامل درونی و برونی و هواها و نفسانیات در برابر خداوند متعال عصیان نمود و طغیان کرد ، به نظر شما چنین فردی چه کیفری در انتظار اوست ؟
خداوند که خالق و مالک انسان است در برابر اعمال ناشایست و گناه آلود بنده اش به او وعده جهنم و سوختن و عذاب داده است :
« و فأما من طغی - و ءاثر الحیاة الدنیا - فان الجحیم هی المأوی » ( النازعات آیه 37تا39 )
اما آنکسی که طغیان کرده - و زندگی دنیا را مقدم داشته - مسلماَ دوزخ جایگاه اوست .
اینجا ضرورت پیدا می کند که بنده گنه کار دعایی و عملی را انجام دهد که خود را از این عذاب و هلاکت ابدی نجات دهد .
بهترین عمل توبه و بازگشت به خدای متعال است . که در فقه واجب فوری ذکر شده و بالتبع در کنار این عمل ، انسان عاصی ، ذکری و دعایی هم می خواهد که با آن دعا و ذکر از خداوند طلب مغفرت کند
استغفر الله ربی و اتوب الیه
از خدایی که مالک و پروردگارم هست طلب مغفرت می کنم و ( از بیراهه ای که رفتم )به سوی او برمیگردم.
لذا در روایتی از امام موسی بن جعفر سلام الله علیه از این ذکر شریف به عنوان ذکر منجاة یا نجات بخش نام برده شده است ، که انسان را از آتش غضب الهی نجات می دهد .
نتیجه :
باید طلب مغفرت و استغفار به عنوان ضروری ترین دعای فردی شمرده شود که نسخه عمومی برای همه گنه کاران است که خداوند تبارک و تعالی هم در قرآن کریم و هم از لسان مبارک رسول مکرم اسلام و اهل بیت اطهرش صلوات الله علیهم اجمعین یاد آور گردیده است ، که بوسیله آن انسان مستحق عذاب خود را نجات میدهد .
