چه ملاکهایی برای انتخاب وجود دارد ؟

یک فرد باید دارای چه ویژگی هایی باشد تا بتواند رئیس جمهور شود؟

آیا آدم خوبی بودن و مومن بودن و ولایی بودن کافی است ؟

بهترین ملاکهای برای مسئولیت ، ملاکهایی هستند که از سوی معصوم تعیین شده، اکنون ما به نامه امام علی علیه السلام به مالک اشتر مراجعه می کنیم که در آن شرایط حاکم و فرمانده به خوبی بیان شده .

اوصاف یک مسئول و کارگزار حکومت اسلامی عبارتند از:

1- کسی که برای خدا و پیامبر و امام خود خیرخواه ترین فرد است

2- پاک دامن ترین مردم است

3 – حیا دارد

4 – کم طمع است

5 – دارای حسن خلق است

6 – اهل دانش است

7- اهل تدبیر و سیاست است

8 – عاقبت نگر است

9 – صاحب تجربه است

10 – دارای حسن سابقه است ( و نسبت به دیگران در انقلابی بودن و خدمت به اسلام سبقت دارد)

11 – صاحب فتوّت است( دارای سفره گسترده و کسی که از دسترنج خود می بخشد و اهل کار خیر است)

12 – از خاندان پارسایان است و اصالت خانوادگی دارد

13 –  دارای شخصیتی قوی و اثرگذار است

14- امانت دار و به امانت داری شناخته شده است

15- بزرگ منش است

16- بردباری و صعه ی صدرش زیاد است

17- پوزش ها را می پذیرد

18 – دیر به خشم می آید

19 – شجاع و دلیر است

20- در برابر قوی دستان تسلیم نمی شود و سازش نمی کند .

21 – نا توانی او را سست نمی کند

22- بزرگی کار او را نا توان نمی کند

23- بسیاری کار او را پریشان نمی کند

24 – درشتی او را بر نمی انگیزد

25 – بر نا توانان رحم می کند

هر یک از این شرایط دارای شرح مفصلی به قائده ی چند کتاب است که از شرح آن ها صرف نظر می کنیم اما از این وصف های بیان شده وصف هایی نیز خارج می شود که شاید بیان نشد از جمله تقوا که نتیجه بسیاری از وصوف بیان شده  تقواست یا لزوم اطاعت از ولی و …

این ملاکهای بیان شده هر کدام به تنهایی تاثیر بسیاری در یک شخص دارد به ویژه که آن شخص حاکم جامعه اسلامی باشد و نبود هر یک از این وصف ها تاثیر منفی بر مدیریت او خواهد داشت ، چنانچه اگر به تاریخ انقلاب نگاه کنیم و  مسئولین را با این معیار ها بسیجیم می بینیم که نکات قوت و ضعف آنها ریشه در  داشتن یا نداشتن این اوصاف دارد .

حال در این قحط الرجال که هر کس که چند صباحی مسئولیت خرد و کلانی داشته به خود جرات می دهد و میخواهد بر تخت حکومت بر شیعیان تکیه زدن و پا جا پای مالک اشتر ها و سلمان ها و … بنهد .

اما باید معیار ها و ملاک ها را شناخت و بر اساس آن افراد را سنجید

َ إِنَّ دِینَ اللَّهِ لَا یُعْرَفُ بِالرِّجَالِ بَلْ بِآیَةِ الْحَقِّ وَ اعْرِفِ الْحَقَّ تَعْرِفْ أَهْلَه‏  

 دین خدا با افراد سنجیده نمى ‏گردد، بلکه نشانه‏ هاى حق، را باید، معیار بگیرى، وحق را بشناسى، تا اهل آن را تمیز دهى‏.(ارشاد القلوب-ترجمه سلگى، ج‏2، ص: 167)

.