:herb:عظمت مصیبت رسول(فرازهایی از خطبه حضرت فاطمه)
شما مى گویید محمد (ص) رسول خدا از دنیا رفته؟ «فَخَطْبٌ جَلِیلٌ»، درست است. مرگ رسول خدا بزرگ است.
«اسْتَوْسَعَ وَهْیُهَ»؛ شکاف بزرگى است. «و اسْتَنهَرَ فَتْقُةُ و انْفَتَقَ رَتْقُهُ»؛ و درّهاى است بسیار گسترده و باز.
«اظْلِمَتِ الارْضُ لِغَیْبَتِهِ وَ کُسِفَتِ الشَّمْسُ وَ القَمَرُ وَانْتَثَرَتِ النُّجُومُ لِمُصِیبَتِه وَ اکَدَتِ الآمَالُ وَ خَشَعَتِ الجِبَال»؛ زمین از نبود حضرت تیره و تار شد و از این مصیبت وارده، خورشید و ماه، نور خود را از دست دادند و ستارگان از هم پاشیده شدند. و کوهها با تمام غرورشان سر فرود آوردند و آرام شدند.
«وَ اضِیعَ الحَرِیمُ وَ ازیِلَتِ الحُرْمَةُ عِنْدَ مَمَاتِهِ»؛ وقتى رسول خدا از دنیا رفت، حریمها به هم ریخت و حرمتها فراموش گشت.
«فَتِلْکَ وَاللَّهِ النَّازِلَةُ الکُبْرَى ...»؛
پس آنچه که از مرگ رسول خدا بدست آمده، خیلى بزرگتر است، اینکه انسان حریمها و حرمتها را فراموش کند.
اندازه ها و حدود را زیر پا بگذارد. این مصیبتى است عظمى ...
«اعْلَنَ بِهَا کِتَابُ اللَّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ فِى افْنِیَتِکُمْ وَ فِى مُمْسَاکُمْ وَ مُصْبِحِکُمْ»؛ این قرآن است که از این مصیبت خبر مى دهد و شب و روز، جلوى خانه هاى شما فریاد مى زند.
«یَهْتِفُ فِى افْنِیَتِکُمْ هِتَافاً وَ صُرَاخاً وَ تِلَاوَةً ...»؛ بلند هم فریاد مى زند؛ که:
«أفَانْ مَاتَ اوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُم عَلَى اعْقَابِکُمْ وَ مِنْ یَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَیْهِ فَلَنْیَضُّرُ اللَّهَ شَیْئاً وَ سَیَجْزِى اللَّهُ الشَاکِرِینَ».
اگر به گذشته هایتان بازگشت کنید، به چیزى ضرر نمى زنید، ولى اگر پایدارى کنید، شکر معرفتتان را بدست آورده اید. شکر آن نعمتهایى را که بدست آورده بودید، ادا کرده اید
