کودککُشی در آموزه‌های تحریف‌شده‌ی عهد عتیق
کارنامه سیاه رژیم غاصب صهیونیستی مملو از نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت خصوصاً کودکان بوده که زنده سوزاندن نوزاد هجده ماهه یکی از موارد دردناک آن است و جالب آن‌که از این نوع جنایت‌ها در کتاب مقدس نیز به تعداد زیاد یافت می‌شود.
این‌که این رژیم جعلی با نام کودک کش مشهور شده، معنا و مفهومی دور از واقعیت آن ندارد؛ چرا که رژیم غاصب صهیونیستی از ابتدای تاسیس تاکنون، کودکان بی‌شماری را به شهادت رسانده و حتی عده‌ای در حالت حمل، از بین رفته و مجال به دنیا آمدن را پیدا نکرده‌اند.
زنده سوزاندان نوزاد هجده ماهه، مهر ننگینی بر پیشانی مدعیان دروغین حقوق بشر بوده که در مقابل آن هیچ‌گونه موضع‌گیری نکرده و اصولاً کاری به جنایت‌های صهیونیست‌ها در سرزمین‌های اشغالی ندارند.
اما جنایت علیه کودکان در کتاب مقدس – که عهد عتیق آن مورد پذیرش یهودیان و مسیحیان است – هم انسان را به فکر فرو می‌برد که اگر این کتاب، آسمانی بوده پس این همه کشتار و جنایت بدون دلیل مخصوصاً علیه کودکان چه مفهومی دارد؟
در این مختصر جملاتی از عهد عتیق کتاب مقدس که حاوی جنایت و خشونت برضد کودکان است، آورده می‌شود:
سفر تثنیه
باب بیست، جمله چهارده:
لیکن زنان و اطفال و بهایم و آنچه در شهر باشد، یعنی تمامی غنیمتش را برای خود به تاراج ببر، و غنایم دشمنان خود را که یهُوَه خدایت به تو دهد، بخور.
باب دو، جمله سی و چهار:
و تمامی شهرهای او را در آن‌وقت گرفته، مردان و زنان و اطفال هر شهر را هلاک کردیم که یکی را باقی‌نگذاشتیم.
باب سه، جمله شش:
و آنها را بالکلّ هلاک کردیم، چنانکه با سیحون، ملک حَشبون کرده بودیم؛ هر شهر را با مردان و زنان و اطفال هلاک ساختیم.
سفر اعداد
باب سی و یک، جمله هفده:
پس الان هر ذکوری از اطفال را بکشید، و هر زنی را که مرد را شناخته، با او هم‌بستر شده باشد، بکشید.
کتاب ارمیا
باب پنجاه و یک، جمله بیست و دو:
و از تو مرد و زن را خرد خواهم ساخت و از تو پیر و طفل را خرد خواهم ساخت و از تو جوان و دوشیزه را خرد خواهم ساخت.
باب چهل و چهار، جمله هفت:
پس حال یهوه خدای صبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: شما چرا این شرارت عظیم را بر جان خود وارد می‌آورید تا خویشتن را از مرد و زن و طفل و شیرخواره از میان یهودا منقطع سازید و از برای خود بقیه‌ای نگذارید؟
باب چهل و یک، جمله شانزده:
و یوحانان بن قاریح با همه سرداران لشکر که همراهش بودند، تمامی بقیه قومی را که از دست اسماعیل بن نَتَنْیا از مصفه بعد از کشته شدن جدلیا ابن اخیقام خلاصی داده بود بگرفت، یعنی مردان دلیر جنگی و زنان و اطفال و خواجه سرایان را که ایشان را در جبعون خلاصی داده بود.
باب شش، جمله یازده:
و من از حدّت خشم خداوند پُر شده‌ام و از خودداری خسته گردیده‌ام پس آن را در کوچه‌ها بر اطفال و بر مجلس جوانان با هم بریز. زیرا که شوهر و زن هر دو گرفتار خواهند شد و شیخ با دیرینه روز.
باب نه، جمله بیست و یک:
زیرا موت به پنجره‌های ما برآمده، به قصرهای ما داخل شده است تا اطفال را از بیرون و جوانان را از چهارسوها منقطع سازد.
کتاب امثال
باب بیست و دو، جمله پانزده:
حماقت در دل طفل بسته شده است، اما چوب تأدیب آن را از او دور خواهد کرد.
باب بیست و سه، جمله سیزده:
از طفل خود تأدیب را باز مدار که اگر او را با چوب بزنی نخواهد مرد.
کتاب استر
باب سه، جمله سیزده:
و مکتوبات به دست چاپاران به همه ولایت‌های پادشاه فرستاده شد تا همه یهودیان را از جوان و پیر و طفل و زن در یک روز، یعنی سیزدهم ماه دوازدهم که ماه آذار باشد، هلاک کنند و بکُشند و تلف سازند و اموال ایشان را غارت کنند.
باب هشت، جمله یازده:
و در آنها پادشاه به یهودیانی که در همه شهرها بودند، اجازت داد که جمع شده، به جهت جان‌های خود مقاومت نمایند و تمامی قوّت قوم‌ها و ولایت‌ها را که قصد اذیت ایشان می‌داشتند، با اطفال و زنان ایشان هلاک سازند و بکشند و تلف نمایند و اموال ایشان را تاراج کنند.
اول سموئیل
باب پانزده، جمله سه:
پس الان برو و عمالیق را شکست داده، جمیع مایملک ایشان را بالکل نابود ساز، و بر ایشان شفقت مفرما بلکه مرد و زن وطفل و شیرخواره و گاو و گوسفند و شتر و الاغ را بکُش.
باب بیست و دو، جمله نوزده:
و نوب را نیز که شهر کاهنان است به دم شمشیر زد و مردان و زنان و اطفال و شیرخوارگان و گاوان و الاغان و گوسفندان را به دم شمشیر کُشت.
کتاب هوشع
باب سیزده، جمله شانزده:
سامره متحمل گناه خود خواهد شد، زیرا به خـدای خود فتنه انگیخته است. ایشان به شمشیر خواهند افتاد و اطفال ایشان خرد و زنان حامله ایشان شکم دریده خواهند شد.
کتاب حزقیال
باب نه، جمله شش:
پیران و جوانان و دختران و اطفال و زنان را تماما به قتل رسانید، امّا به هر کسی که این نشان را دارد نزدیک مشوید و از قدس من شروع کنید. پس از مردان پیری که پیش خانه بودند شروع کردند.
کتاب اشعیا
باب سیزده، جمله شانزده:
اطفال ایشان نیز در نظر ایشان به زمین انداخته شوند و خانه‌های ایشان غارت شود و زنان ایشان بی‌عصمت گردند.
باب سیزده، جمله هجده:
و کمان‌های ایشان جوانان را خرد خواهد کرد. و بر ثمره رَحِم ترحّم نخواهند نمود و چشمان ایشان بر اطفال شفقت نخواهد کرد.
دوم پادشاهان
باب هشت، جمله دوازده:
و حَزائیل گفت: «آقایم چرا گریه می‌کند؟» او جواب داد: «چون‌که ضرری را که تو به بنی‌اسرائیل خواهی رسانید، می‌دانم؛ قلعه‌های ایشان را آتش خواهی زد و جوانان ایشان را به شمشیر خواهی کشت، و اطفال ایشان را خُرد خواهی نمود و حامله‌های ایشان را شکم پاره خواهی کرد.»
داوران
باب بیست و یک، جمله ده:
پس جماعت دوازده هزار نفر از شجاع‌ترین قوم را به آنجا فرستاده، و ایشان را امر کرده، گفتند: «بروید و ساکنان یابیش جِلْعاد را با زنان و اطفال به دم شمشیر بکشید.»
گفتنی است، مسیحیان پس از روبرو شدن با این جملات، سعی در فرافکنی و توجیه آن را دارند و این در حالی است که حضرت عیسی مسیح (ع) در انجیل متی باب پنج جملات هفده و هجده، صراحتاً خود را تمام کننده – و نه باطل کننده – تورات معرفی کرده و می‌گوید:
همزه یا نقطه‌ای از تورات هرگز زایل نخواهد شد تا همه واقع شود.
با وجود این، در عهد جدید موارد متعددی از شکسته شدن احکام تورات توسط حضرت مسیح (ع) آمده که در واقع تناقض در گفتار و رفتار را نشان می‌دهد که این موضوع اساساً از ساحت انبیای الهی به دور است.